لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 31 صفحه
قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :
اصول و روشهای طراحی شهری موضوعات مشخص طراحی در شهرهای ایران را عمدتا می توان به صورت زیر تقسیم بندی کرد: طراحی در شهرهای ایران اعم از طراحی در بخش قدیمی و بخش جدید شهرهای موجود و یا طراحی شهرهای جدید، باید بر اساس شناسایی اصول طراحی بافتهای قدیمی و توجه به خصوصیات کالبدی آنها و ویژگیهای فضای شهر ایرانی و بهره گیری منطقی از اصول گذشته انجام شود. 1- طراحی کل مجموعه شهر 2- طراحی در بخش درونی یا قدیمی شهر، شامل طراحی قسمتهای مخروبه و فرسوده ، طراحی تعریض و تصحیح کوچه های قدیمی، طراحی در مرکز شهر، طراحی در مراکز محلات ، طراحی دوباره ی خیابانها و میدانهایی که در بخش قدیمی احداث شده اند و مانند آن . 3 – طراحی در بخش میانی یا نیمه قدیمی 4- طراحی در بخش بیرونی یا جدید 5- طراحی در گسترش پیشنهادی اصل پیوستگی فضایی: منظور از طراحی کل شهر، طراحی در مقیاس شهر است که بخش قدیمی شامل: مرکز شهر، مراکز محلات، بخش میانی، بخش بیرونی و توسعه ی پیشنهادی را در بر می گیرد. مفهوم طراحی شهری در بخش قدیمی شهرهای ایران، تجدید سازمان فضایی، تصحیح و در صورت لزوم ، تعریض گذرهای اصلی و ایجاد دسترسیها و فضاهای شهری با طراحی بدنه ها و غیره است . سازمان کالبدی شهرهای قدیمی ایران بر پیوند فضایی میان عناصر مجموعه:1) مرکز محله 2)مراکز محلات ، از طریق یک رشته فضاها و عناصر ارتباط دهنده 3) گذرهای اصلی و 4) میدان، استوار است. مفهوم طراحی بخش میانی عمدتا به تصحیح برخی دسترسیها و طراحی بعضی فضاهای عمومی و مراکز محله ای محدود می شود . در طراحی این بخش ، لازم است که به جنبه ی پیوستگی فضایی آن با بخش قدیمی از طریق رشته فضاها و عناصر ارتباط دهنده توجه شود . بخش بیرونی عمدتا محصول فعالیتهای ساختمانی دهه های اخیر است و فاقد ارزش فضایی بخش درونی و میانی است. ترکیب این بخش ، یکنواخت ، بی هویت، ناهماهنگ و عموما فاقد فضاهای شهری است. معنی طراحی شهری در بخش بیرونی بیشتر تصحیح برخی دسترسیها و بالاخص استفاده از زمینهای بایر به منظور ایجاد فضای شهری و محله ای است. طراحی شهری در گسترش پیشنهادی: موقعیت گسترش پیشنهادی شهر در طراحی مجموعه ی شهر روشن می شود. زمینهای آزاد برای گسترش پیشنهادی یک شهر، فرصت مناسبی برای طراحی شهری و طراحی مسکن به حساب می آید. در یک شهر که بخش قدیمی، میانی و بیرونی آن شناخته شده اند، بدیهی است که طراحی شهری در گسترش پیشنهادی این شهر باید از اصول و ارزشهای شکل دهنده ی بخش قدیمی و میانی و با توجه به نیازهای امروز پیروی کند و از تکرار جنبه های نامطلوب کالبدی بخش جدید بر حذر بماند. طراحی شهری با طراحی فضاهای خارجی یا عمومی سروکاردارد. مفهوم فضای داخلی و خارجی اساسا یکی است ، جز اینکه مقیاس این دو فضا فرق می کند.
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 31 صفحه
قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :
اصول و روشهای طراحی شهری موضوعات مشخص طراحی در شهرهای ایران را عمدتا می توان به صورت زیر تقسیم بندی کرد: طراحی در شهرهای ایران اعم از طراحی در بخش قدیمی و بخش جدید شهرهای موجود و یا طراحی شهرهای جدید، باید بر اساس شناسایی اصول طراحی بافتهای قدیمی و توجه به خصوصیات کالبدی آنها و ویژگیهای فضای شهر ایرانی و بهره گیری منطقی از اصول گذشته انجام شود. 1- طراحی کل مجموعه شهر 2- طراحی در بخش درونی یا قدیمی شهر، شامل طراحی قسمتهای مخروبه و فرسوده ، طراحی تعریض و تصحیح کوچه های قدیمی، طراحی در مرکز شهر، طراحی در مراکز محلات ، طراحی دوباره ی خیابانها و میدانهایی که در بخش قدیمی احداث شده اند و مانند آن . 3 – طراحی در بخش میانی یا نیمه قدیمی 4- طراحی در بخش بیرونی یا جدید 5- طراحی در گسترش پیشنهادی اصل پیوستگی فضایی: منظور از طراحی کل شهر، طراحی در مقیاس شهر است که بخش قدیمی شامل: مرکز شهر، مراکز محلات، بخش میانی، بخش بیرونی و توسعه ی پیشنهادی را در بر می گیرد. مفهوم طراحی شهری در بخش قدیمی شهرهای ایران، تجدید سازمان فضایی، تصحیح و در صورت لزوم ، تعریض گذرهای اصلی و ایجاد دسترسیها و فضاهای شهری با طراحی بدنه ها و غیره است . سازمان کالبدی شهرهای قدیمی ایران بر پیوند فضایی میان عناصر مجموعه:1) مرکز محله 2)مراکز محلات ، از طریق یک رشته فضاها و عناصر ارتباط دهنده 3) گذرهای اصلی و 4) میدان، استوار است. مفهوم طراحی بخش میانی عمدتا به تصحیح برخی دسترسیها و طراحی بعضی فضاهای عمومی و مراکز محله ای محدود می شود . در طراحی این بخش ، لازم است که به جنبه ی پیوستگی فضایی آن با بخش قدیمی از طریق رشته فضاها و عناصر ارتباط دهنده توجه شود . بخش بیرونی عمدتا محصول فعالیتهای ساختمانی دهه های اخیر است و فاقد ارزش فضایی بخش درونی و میانی است. ترکیب این بخش ، یکنواخت ، بی هویت، ناهماهنگ و عموما فاقد فضاهای شهری است. معنی طراحی شهری در بخش بیرونی بیشتر تصحیح برخی دسترسیها و بالاخص استفاده از زمینهای بایر به منظور ایجاد فضای شهری و محله ای است. طراحی شهری در گسترش پیشنهادی: موقعیت گسترش پیشنهادی شهر در طراحی مجموعه ی شهر روشن می شود. زمینهای آزاد برای گسترش پیشنهادی یک شهر، فرصت مناسبی برای طراحی شهری و طراحی مسکن به حساب می آید. در یک شهر که بخش قدیمی، میانی و بیرونی آن شناخته شده اند، بدیهی است که طراحی شهری در گسترش پیشنهادی این شهر باید از اصول و ارزشهای شکل دهنده ی بخش قدیمی و میانی و با توجه به نیازهای امروز پیروی کند و از تکرار جنبه های نامطلوب کالبدی بخش جدید بر حذر بماند. طراحی شهری با طراحی فضاهای خارجی یا عمومی سروکاردارد. مفهوم فضای داخلی و خارجی اساسا یکی است ، جز اینکه مقیاس این دو فضا فرق می کند.
فرمت فایل پاورپوینت می باشد و برای اجرا نیاز به نصب آفیس دارد